Przyroda | My Site

Wystawa
Drugie życie drzew

Kiedy drzewo obumiera, jego historia wcale się nie kończy. To dopiero początek nowego rozdziału w życiu lasu.

Martwe i sędziwe drzewa są jak małe światy – pełne życia, zapachów i dźwięków. W ich korze i pod nią mieszkają owady.

W spróchniałych dziuplach, które wcześniej wykuwały dzięcioły, gnieżdżą się sowy, a czasem nietoperze. Na wilgotnym drewnie wyrastają grzyby – od delikatnych hub po purchawki.

To one rozkładają drewno na składniki, z których rodzi się nowa gleba.

Z jednego powalonego pnia może wyrosnąć cały ogród mchów, śluzowców i porostów.

Dla wielu stworzeń to bezpieczny dom, schronienie i spiżarnia w jednym. W lasach takie miejsca są bezcenne. Tu każde martwe drzewo ma swoją misję. Zatrzymuje wodę po deszczu, a w czasie suszy jest to często jedyne źródło wilgoci. Poza tym chroni stok przed erozją i daje cień młodym siewkom. To dzięki nim las może się sam odnawiać – spokojnie, naturalnie, bez pośpiechu.

Martwe drzewo jest naturalną częścią lasu. Obumierające drzewo staje się miejscem życia dla tysięcy zależnych od siebie nawzajem gatunków roślin, zwierząt, grzybów. Gdy martwe drzewo ulega procesowi rozkładu, zgromadzone w nim substancje odżywcze wracają do obiegu dzięki udziałowi bakterii, grzybów, bezkręgowców i w dalszej mierze innych organizmów powiązanych między sobą różnymi zależnościami.
W ten sposób zwiększa się bioróżnorodność.
Paradoksalnie to, co martwe, daje nowe życie.

Spacerując górskimi szlakami, warto spojrzeć na stare pnie z ciekawością. Pod ich korą tętni ukryty świat, którego często nie dostrzegamy. Są tam larwy, ślimaki, mrówki, a nawet maleńkie grzyby świecące w ciemności. Każdy z nich ma swoją rolę – razem tworzą krąg życia.

Sędziwe drzewa to także świadkowie historii. Pamiętają wichury, powodzie i susze. Ich kora pęka, ale serce drzewa nadal służy przyrodzie. Wiele z nich, choć już martwych, wciąż stoi dumnie – jak pomniki natury. W ich cieniu młode drzewa adaptują się i uczą jak przetrwać zimę i wiatr. Tak właśnie las odnawia się sam – dzięki drzewom, które odeszły wcześniej.

Kiedy więc następnym razem zobaczysz powalone drzewo w lesie, nie omijaj go obojętnie. Zatrzymaj się, dotknij kory i poczuj ciepło życia, które w nim trwa.

Bo w lesie nic się nie kończy – wszystko zmienia tylko formę.

Do współtworzenia zaprosiliśmy fotografów, przyrodników i miłośników lasu. Ich zdjęcia ukazują niezwykłe piękno lasów naturalnych oraz rolę, jaką martwe i dojrzałe drzewa pełnią w zachowaniu równowagi przyrody.

Autorzy zdjęć: Janusz Banaś, Michał Grzywa, Marcin Karetta, Aleksandra Kozuń, Renata Lejawka, Ola Liana, Wojciech Mikler, Adrian Spuła, Adam Wajrak, Mariusz Wierzgoń, Zbigniew Wilczek, Mirosław Wiśniewski, Jacek Zachara

Wystawa ma charakter non profit i powstała dzięki wsparciu partnerów społecznych i instytucjonalnych oraz pracy wolontariackiej sympatyków Inicjatywy „Las Wokół Miast”.

Osoby, dzięki którym wystawa mogła powstać:
Bartosz Czader, Marcin Fiszer, Katarzyna Gryczka, Adrian Grzegorz, Agata Jackowska, Renata Lejawka, Maja Lejawka, Ola Liana, Jerzy Parusel, Zuzanna Wawrzeńczyk „Żanna”, Magdalena Wysmyk, Jacek Zachara, Justyna Zachara

Koordynacja projektu: Renata Lejawka, dobór zdjęć i opracowanie treści: Jacek Zachara, projekt graficzny: Zuzanna Wawrzeńczyk „Żanna”.

Z serca dziękujemy autorom zdjęć i wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowanie wystawy – za czas, wrażliwość i miłość do przyrody. Dzięki wspólnemu wysiłkowi możemy razem dostrzec, jak bogate i piękne potrafi być… drugie życie drzew.

Po tej wystawie już zawsze będziesz inaczej patrzeć na las – zapraszamy!

Projekt powstaje w ramach akcji „Pytamy o zielone” i jest finansowany ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Operatorem akcji jest Fundacja Sendzimira.

Wystawa Drugie życie drzew

Po tej wystawie już zawsze będziesz inaczej patrzeć na las – zapraszamy!

Wystawa
Drugie życie drzew